چند بیت از شعرهای غواص طالقانی

طبق در خواست جناب پارسا چند بیت از شعر های مرحوم غواص را مینویسم. میخواستم دستخط ایشان را هم بگذارم ولی نمیدانم چگونه می توان عکس قرار داد.ضمنا نوار ابزار من دیگر نیست.همه چیز محو شده.
این شعر هر سال محرم در روستای ما و یا هیئت آرتونیها خوانده می شود و مشهور ترین است.ضمنا من شعری ندیدم که به زبان طالقانی باشد.وزن شعر را با تمرین به دست آورید.البته باید سه ضرب و سنگین بخوانید.تکه ای از شعر:
زمین کربلا در خود،عجب دُرّ گران داری - عجب دُرِّ گرانمایه، نهان در خود چو جان داری
مگر خِضری که اندر خود،حیات جاودان داری- همه گلهای رنگارنگ،اندر گِل نهان داری
زمین آسمان به به،که قدر آسمان داری
همه جان ِجهان داری
همه آرام ِجان داری
همه شیرین زبان داری
نه ای آدم تو آدم را،دوا بخشای عصیانی - نجات نوح در کشتی، تو از آسیب طوفانی
تو موسی را به تیه غم،فرح بخشا نگهبانی- تو یوسف را شکیبا دِه ، بچاه و کنج زندانی
بود مر هر چه خوبان را ،تو تنها در میان داری
همه جان جهان داری
(تکرار)
جوانان بنی هاشم، که هر یک مهر رخشانند-همه در تو نهان همچون،به گردون ماه تابانند
همه دُر های پر قیمت ، همه در های غلطانند- همه شاهان مهر افسر ، همه گلهای خندانند
زمین کربلا الحق ، تو قدر لا مکان داری
(تکرار)
چو اصغر کربلا در خود ، یگانه گوهری داری - و زان پس گوهری ممتاز، همچون اکبری داری
چو عبد الله و عون و قاسم آنگه جعفری داری- گران قیمت جواهر هر یک از یک بهتری داری
چه حاجت ای زمین زین پس به سوی بحر و کان داری
(تکرار)

لغات طالقانی

سلام به همه دوستان عزیز. مثل اینکه بخش ضرب المثل طرفدارش زیاده . حالا با یه بخش جدید چطورید؟ کلمات طالقانی را بنویسیم. مثلا چه کسی میداند" زرچ پر"(zarech par ) چیست؟ نظر یادتون نره .

باز هم ضرب المثل

شير بشانده گربه
shir boshande gorbah

ضرب المثل هاي طالقاني

الله يار گيوه داشت
پا نكردي پينه داشت

طالقاني وَچَكان سلام

سلام دوستان
من به تازگي وكاملا اتفاقي با اين سايت آشنا شدم و از اين اتفاق هم بسيار خوشحال هستم.من علاقه فراواني به فرهنگ والاي طالقان دارم و همواره در اين فكر بوده و هستم كه قدمي در راه حفظ آن بردارم،آنچه كه متاسفانه رو به فراموشي است .به همين منظوربا توجه به توانايي خود و به عنوان اولين قدم از چند سال پيش مشغول به جمع آوري ضرب المثلهايي نمودم كه در صحبتهاي اطرافيان ميشنيدم.تا كنون موفق به جمع آوري حدود 100 مورد شده ام.از دوستاني دراين زمينه اطلاعاتي دارند تقاضا دارم من را در اين راه كمك نمايند.اگر دوستاني ضرب المثل هايي مي دانند آن را (چنانچه اكنون هم تعدادي در وبلاگ موجود است )با ذكر نام روستايي كه آن ضرب المثل در آنجا رايج است ،را در وبلاگ قرار دهند.تا انشاا... بتوانيم در اين سايت بخشي را ايجاد كنيم كه در آن بيش از صدها ضرب المثل از روستاهاي مختلف طالقان باشد و منبعي ارزشمند براي انكه مي خواهد در زمينه فرهنگ مردم طالقان اطلاعاتي داشته باشد.به اميد آن روز.
آنچه من تا كنون جمع آوري كرده ام تماما مربوط به روستاي دنبليد مي باشد.
"پارسال چوچيك امسال چوچيكي كار دَكتي"

عکسی بیاد ماندنی از سد طالقان

این عکس واسه خودم خیلی جذابه

شاید شما هم خوشتون بیاد

روباه در جاده طالقان

سلام دوستان

این عکس یه روباهه که کنار جاده داشت
قدم میزد البته تا منو دید دوید منم فرصت رو غنیمت شمردم و
...
البته حداقل 10 تا دیگه دیدم - سمور و گراز هم که فراوان
اگه فرصتی بود براتون میذارم حتما
امیدوارم خوشتون بیاد

زندگي نامه مرحوم غواص باختصار

قبلا مطلبی مبنی بر اینکه آیا غواص طالقانی را می شناسید نوشتم. از جواب ها معلوم شد که بنده خدا در طالقان آن طور که برازنده اش است معرفی نشده.

در سال 1279 هجري قمري برابر با 1240 هجري شمسي در يك خانواده مذهبي در دهكده آرتون طالقان فرزندي متولد شد كه پدرش او را مهدي نام نهاد.اوتحصيلات خود را نزد عمويش ملا عبد الكريم كه از خطاطان معروف قرن سيزدهم بود و در نوشتن خط نستعليق شهرت داشت به اتمام رسانيد. مرحوم ملا كريم در سال 1300 هجري شمسي وفات يافت و مرحوم غواص تحصيلات خود را نزد علماي ديگر زمان تكميل كرد. از آرتونيهاي قديم سينه به سينه نقل مي شود كه به مرحوم غواص بار ها در حالا ت عرفاني (خلسه) الهام شده كه شما بايد ذاكر اهل بيت (ع) باشيد . آنگاه زبانش گويا و قلمش شيوا گرديده و مرثيه ها ي بسيار غني و اشعار ادبي بسيار عالي سروده است. مرحوم غواص سالهاي زيادي از عمر شريف خود را در طالقان و رودسر و لنگرود و تنكابن به شغل معلمي گذرانده است و چند سالي هم معلم ادبيات و عربي مدرسه اتفاق رود سر بوده كه از اولين مدارس به صورت جديد با ميز و نيمكت بوده است. مرحوم پدر بزرگم که خود زمانی ملا و کدخدای ده بوده اند از شاگردان غواص مرحوم می باشند.
ایشان در ضمن معلمی مراثی و اشعار ادبی خود را به صورت کتابهایی برای اشخاص مهم زمان خود می نو شتند که این جزوات مرثیه های او در تمام صفحات شمال ایران و طالقان دست به دست میگشت و در مراسم عزاد اری محرم و مراسم مذهبی توسط ذاکران اهل بیت خوانده میشد. این مرثیه ها بسیارغنی و دارای آهنگ مخصوص خود می باشد.
در سال 1316 هجری شمسی در سن 76 سالگی در دهکده آرتون طالقان که مسقط الراس او بود دار فانی را وداع گفت . مزارس در آرتون زیارتگاه آشنایان و عاشقان اهل بیت است خدایش بیامرزد.
از آن مرحوم همانطور که ذکر شد مراثی زیاد و اشعار ادبی بصورت دیوانی به جا مانده به چاپ رسیده است.در بعضی کتابهای طالقان نوشته اند به چاپ نرسیده که تصحیح می شود.