بهار یکی دو سال پیش بود که آقای میلانی در برنامه خانواده تحت عنوان" گذری بر پایین طالقان " به طالقان رفته بود. یکی از همشهریها دسته ای گل چیده بود و در کنار سد راه میرفت. میلانی از او پرسید : اسم گلها را به زبان محلی میدانی؟ فقط رنگهایش را گفت. لذا فکر کردم از این پس که به طالقان میرویم گلها و گیاهان را با نام و حتی المقدور تصویرشان در وبلاگ بگذاریم .فقط خواهشا" تصاویر از نزدیک باشه تا بتوان تشخیص داد. این گونه "پونه " نام دارد که در کنار جوی آب میروید. ضمنا" خوردنی هم هست. با نان و پنیر میچسبد.دوستانی که نمی شناسند یا شک دارند از بزرگتر ها سئوال کنند . یه وقت اشتباهی نخورید کار دستتون بده . توضیحات بیشتر میدانید بنویسید.
۱۱ نظر:
پونه کوهی از بهترین گیاهان تقویت کننده بشمار می رود
متن کل خبر : پونه از خانواده نعناع است وبرای هضم غذا مفید می باشد جویدن نعناع و پونه برای بر طرف کردن سکسکه مفید است و ضد تشنج و آرام کننده اعصاب است به درمان اسهال و بیماری های روده ای کمک می کند همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین A , B , است.
خواص درمانی : پونه کوهی از بهترین گیاهان تقویت کننده بشمار می رود مصرف پونه کوهی کار روده ها را منظم می کند درد معده و بی اشتهایی را تسکین می دهد و برای ناراحتی های کبدی بسیار موثر است دم کرده پونه برای اسهال اسهال خونی و اسهال های باسیلی و همچنین ناراحتی های عصبی اختلالات گوارشی مفید و موثر است دم کرده پونه تقویت کننده خوبی است اگر گاهی پس از صورف غذا در معده احساس سنگینی نمودید و یا غذا را ترش کردید و یا به کلی ناراحت شدید می توانید از این دم کرده استفاده کنید.
لینک مطلب:http://www.parsiteb.com/news.php?id=325&action=viewFullContent&groupId=57
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نامهای گیاه:
لاتین: Mentha pulegium
Syn: M. exigua linn, Puleguim vulgare mill
فارسی: پونه، کوت کوتی، پودنه
عربی: حبق (Hhabaq)، فلیحا (Fulayhha)، فیله (Fulayah)، فودنج (Fudang)
انگلیسی: Pudding grass, European penny royal, Penny royal
فرانسه: Fretillet, Menthe pouliot, Peliot, Pouliot royal, Pouliot
آلمانی: Polei - minze
ریخت شناسی: گیاهی است علفی پایا دارای ساقهای با ظاهر تقریباً استوانهای به ارتفاع cm15ـ10 که به حالت وحشی در دشتهای مرطوب و حاشیه جریانهای آب (حتی داخل آب) میروید. برگهای بیضوی و نوکتیز با دندانههای ظریف و یا عاری از آن دارد. از کلیۀ قسمتهای گیاه بوی قوی استشمام میگردد، ولی این بو در پایههائی که در آب زندگی میکنند اصولاً وجود ندارد. گلهای آن به صورت دستههای فراهم در کناره برگهای طول محور ساقه در ماههای تیر تا مهر ظاهر میشود. رنگ گلی روشن یا مایل به بنفش دارد. میوهاش 4 فندقه و صاف است. دو نمونه از واریتههای مهم گیاه پونه عبارتند از Var micranthera benth که ساقهای کوتاه با ظاهر کاملاً مشخص دارد.
Var villosa benth که اعضای پوشیده از کرکهای فراوان دارد و چون مقدار اسانس آن زیاد است از این جهت پرورش مییابد.
اندام داروئی: سرشاخههای گلدار و برگ گیاه پونه دارای خواص درمانی میباشد (5).
دامنۀ انتشار: پونه به حالت وحشی در دشتهای مرطوب و حاشیه جریانهای آب غالب نواحی مرکزی، جنوبی و غربی اروپا، جنوب غربی آسیا، شمال آفریقا، حبشه و جزایر قناری میروید. در بیشتر نقاط ایران بویژه در دامنههای البرز شمال و شمال شرقی و برخی نقاط دیگر انشار دارد (4).
اجزای متشکله: اعضاء مختلف این گیاه دارای تانن، مواد رزینی، مواد پکتیکی، قند و اسانس است. این اسانس که مقدار آن بر حسب واریتههای مختلف گیاه و مشخصات محل رویش از 4/0 ـ 1 درصد تغییر میکند دارای 75ـ90 درصد از ترکیبات ستندار مخصوصاً پوله ژون، الکلهای توتال به مقدار 12ـ7%، لیمونن و دیپانتن است. اسانس مذکور به اسانس پونه یا Penny royal oil مرسوم است و گاهی نیز با درخشندگی آبی رنگ جلوه میکند که علت آن وجود مادهای به نام آزولن در آن است. در برگ گیاه مذکور، وجود هسپریدین یا دیوسمین مشخص گردیده که مشابه مادۀ موجود در Citrusهاست.
اسانس پونه بر حسب آنکه از تقطیر اعضاء چه نوع گیاهی بدست آمده باشد مشخصات نسبتاً متفاوتی نشان میدهد.
خواص درمانی: دارای اثر بادشکن، محلل، صفرابر، خلطآور، ضد نزله و ضد عفونیکننده است. در طب علوم از آن اختصاصاً برای رفع سیاهسرفه، آسم، هیستری، نفخ، نقرس و به عنوان قاعدهآور استفاده بعمل میآید. Dr. H. Leclerc از آن نتایج خوبی در رفع نزله و ناراحتیهای ناشی از گریپ به دست آورد و مشاهده کرد که با مصرف آن، سرفه آرام میشود و خروج اخلاط تسهیل میگردد. ضمناً چون اثر محرک بر روی ترشحات صفرا دارد تسهیلکننده عمل هضم نیز میباشد. در استعمال خارج، به منظور رفع لکههای جلدی نیز مورد استفاده قرار میگیرد؛ بعلاوه چون اثر دفع حشرات دارد، پراکندگی اسانس آن در فضا، موجب دور شدن این جانوران میگردد. همچنین در درمان شبادراری کودکان و در تسکین علائم سرماخوردگی نقش دارد.
خواص درمانی در پزشکی گذشته: در زمانهای خیلی قدیم، مردم از آن برای رفع ناراحتیهای گزش مار و عقرب و در مداوای بیماریهائی نظیر سردرد، استفراغ، دلپیچه، احساس چنگ زدگی در معده، بیاختیاری دفع ادرار، سنگ کلیه، اختلالات قاعدگی و بسیاری مواد دیگر استفاده مینمودهاند. پونه در طب سنتی به عنوان قاعدهآور و سقطکنندۀ جنین استفاده شده است.
آثار فارماکولوژی: مکانیسم اثر بر روی سرفه، خلطآوری همانند مکانیسم آویشن میباشد. در شبادراری احتمالاً از طریق اثرات آنتی اسپاسمودیک بر روی دستگاه ادراری اثر میکند. مصرف بیش از حد پونه سبب کاهش مقدار کراتینین خون، کاهش وزن نهائی بدن، تغییرات هیستوپاتولوژیک در کبد، کرامپهای شکمی، تهوع، استفراغ، اسهال، رخوت، اضطراب و انقباضات میشود؛ همچنین توهمات شنوائی و بینائی برگشتپذیر نیز در مصرف بسیار زیاد آن گزارش شده است.
لینک مطلب: http://darooi.blogfa.com/post-9.aspx
این نظر بالایی مال من بود، گفتم شاید دانستن خواص طبی پونه برای دوستان جالب باشد.
پارسا
آقای پارسا. ترکوندید . من گفتم پ شما گفتید پونه. دستت درد نکنه.
يا عكس واضح نيست يا ما به يك گياه ديگر پونه مي گوييم و جالب است كه پونه ما (!) نيز در كنار جوي آب مي رويد
من آخرسر مسموم میشم D-:
قابلی نداشت آقای قاسمی :)
راستش من به مقوله گیاهان دارویی علاقه دارم و خودم سعی میکنم همیشه در حد امکان به جای داروهای شیمیایی از نسخههای گیاهی استفاده کنم.
اگر در روستای شما فرق میکند عکسش را بفرستید شاید از گونه متفاوتی باشند. دوستانی هم که مشکوکند نخورند
طبيعي است كه نعناييان گونه هاي بسيار متفاوت دارد كه از لحاظ ظاهري كمي با هم متفاوت است البته نه خيلي زياد.
خانم مشايخ پونه اي كه شما مي گوييد كمي كرك دارد و به هنگام لمس نرم به نظر مي آيد. البته خوردني نيست.
البته از خوردني بودن آن مطمئن نيستم بايد بپرسم.
به نظرم در کرود به این گیاه پیتینک pitinek میگویند
ارسال یک نظر