صرف فعل البته كار آساني نخواهد بود چون لهجه ها فرق مي كند، البته قاعده اش يكسان است.
مثلاً در آبادي ما مي گويند بيشيم (bishim) اما در ده سوهان مي گويند بشيم (bashshiam) (يعني رفتم)
چاره اش اينه كه افعالي رو صرف كنيم كه تفاوت كمتري از لحاظ تلفظ داشته باشند تا بيشتر با قاعده آن آشنا شويم.
صرف فعل بودن در زمان حال ساده
اول شخص مفرد درم (darom) هستم
دوم شخص مفرد دري (dari) هستي
سوم شخص مفرد دره (dara) هست
اول شخص جمع دريم (darim) هستيم
دوم شخص جمع درين (darin) هستيد
سوم شخص جمع درن (daron) هستند
در زمان گذشته ساده
اول شخص مفرد دبم (dabom) بودم
دوم شخص مفرد دبي (dabi) بودي
سوم شخص مفرد دبه (daba) بود
اول شخص جمع دبيم (dabim) بوديم
دوم شخص جمع دبين (dabin) بوديد
سوم شخص جمع دبن (dabon) بودند
دوستان اگر اشتباهي كردم، گوشزد كنيد
در ضمن لهجه منطقه خودتان را اگر بنويسيد خيلي خوب مي شود.
۵ نظر:
واي چقدر ذوق زده شدم.
بلكه بتونم يه سرو ساموني به وضعيت زبانم بدم.
راستش من هم ذوق زده شدم و خیلی خیلی ممنون. متاسفانه من به زبان اصلا وارد نیستم و فقط از شما دوستان یاد میگیرم.
راستی (bishim) و (bashshiam) متفاوت نیستند و به معنای رفتم و رفتهام نمیشود؟
من هم خیلی خوشحال میشوم که اگر دوستان دیگری که به زبان آشنا هستند افعال دیگر را اینجا صرف بکنند.
اقاي پارسا سلام
من عرض كردم قاعده دستوري فرقي نميكند و تنها تلفظ ها گاهي تغيير دارد.
چرا به معناي رفتن است.
یاد مهران مدیری افتادم که فعل میگویم را صرف میکرد. راستی مهران مدیری بچه برغان هست. میدونستید؟
برعان كه مال طالقان نيست! هست؟!
ارسال یک نظر