چند وقت پيش كتاب اورازان جلال آل احمد به دستم رسيد و خوندم. هرچند بعدش ديدم تو پيوندهاي همين وبلاگ هم هست. توضيحاتي رو كه در مورد زنها داده توجهم رو كرد. جلال در كتاب اورازان زنهاي اورازان* رو اينطور توصيف كرده:
زنها از حد متوسط زيبايي نيز چيزي كمتر دارند! ولي گاهي چنان زيبايي نادري دارند كه چشم را خيره ميكند. اما اگر سال بعد سري به ده بزنيد همان زيبايي نادر نيز با برف هاي بهاره آب شده است.
غرور بخصوصي دارند. و چون طبيعت بهشان سخت گرفته خيلي زودرنجند.
____________________________________________________________________
توضيح نبشت: * مشت نمونه خروار است. اورازان هم قسمتي از طالقان است و انگار اين حرف براي تمامي زنهاي طالقاني گفته شده. راستش يك كم بهم برخورد. دو تا مبلغ مثل جلال آل احمد با اين همه اسم و رسم داشته باشيم كلاه دخترامون پس معركه است و حسابي رو دستمون ميمونن!!
____________________________________________________________________
پي نوشت:
1. فكر كنيد چقدر زندگي براشون سخت بوده كه اگه زن خوش قيافه اي هم پيدا ميشد در عرض يكسال بر اثر سختي و رنج زندگي اثري از زيبايي باقي نمي مونده!
2. آيا اين صداقت زيادي طالقوني ها نيست كه همه چي رو ميگن حتي اگه به ضررشون باشه؟
