ميدانم موضوع متني كه در زير مي آيد كمي غريب است و از آن غريب تر بي ربطي آنچه كه مي نويسم به اساس هدف وبلاگمان.
در قسمت نظرات انواع نون طالقوني عزيزي پيغام گذاشته اند كه از عكس آقاي حاجيان احتمالا بدون اجازه ايشان براي فروش زمينهاي طالقان در يك وبسايت فروش زمين استفاده كرده اند. و دوستانه نسبت به اين دزدي!! گوشزد كرده اند.
من شخصا از اين دقت و حسن نظر آقا يا خانم ناشناس سپاسگزارم. اما آنچه كه من را واداشت اين مطالب را عنوان كنم اين است كه چندي قبل خيلي تصادفي در يكي از وبلاگهاي يك همشهري متني را كه بنده با عنوان برگزاري مراسم نوروز نوشته بودم عينا در وبلاگ خودش قرار داده بدون ذكر منبع و ماخذ! كوچكترين كاري كه اين عزيزان مي توانند بكنند اين است كه اشاره كنند اين مطلب يا عكس از وبلاگ عزيز و نگار اقتباس شده.
خودم در آن متن از اشعار آقاي محمد علي صالحي و كتاب ايشان طالقاني سرود استفاده كرده ام. قبل از استفاده از شعرهاي ايشان خيلي تلاش كردم با خودشان تماس بگيرم نشد و وبلاگشان فعال نبود آدرس پست الكترونيكي اشان هم همچنين. ولي خودم را ملزم دانستم تا با اعلام اينكه شعرها مال چه كسي است و از كجا آورده شده اين دين را ادا كنم.
به هر حال پيشنهاد ميكنم عزيز و نگارمان يك جايي كه همه بازديد كننده ها آن را ببينند با خط خيلي درشت اين مسئله را يادآور شوند. شما هم اگر پيشنهادي داريد مطمئنم عزيز و نگار از آن استقبال مي كند.
۵ نظر:
سلام،
ما هم به نوبه خود از دوست ناشناس و همچنین تذکر خانم مشایخ عزیز تشکر می‌کنیم. استفاده از ثمره زحمت دیگران (خواه متن و خواه عکس) بدون رضایت آن شخص عمل ضداخلاقی است. بخصوص که از تصویری که آقای حاجیان انداخته ظاهرا برای امور تجارتی هم استفاده شده‌است و ایشان می‌توانند به طور قانونی شکایت و یا طلب خسارت بکنند. البته اینکه شکایتی مبنی بر قانون حقوق مولف (کپی‌رایت) در مملکتمان تا چه حد به مقصود نایل می‌شود خود موضوعی جداست، ولی جنبه اخلاقی آن به جای خود باقی است.
طبعا ما نیز از قاعده مستثنی نیستیم و مطالب و تصاویر و یا فایل‌های موجود را نه متعلق به وبلاگ عزیزونگار بلکه متعلق به تولیدکننده اثر اعم از نویسنده و یا عکاس مربوطه می‌دانیم و در انتهای وبلاگ هم این موضوع به صراحت گوشزد شده‌است:
"کلیه حقوق مطالب ، تصاویر و فایل‌های صوتی منتشر شده در وبلاگ متعلق به نویسندگان آن است و هرگونه استفاده از آن‌ها تنها با اجازه مستقیم نویسنده امکان‌پذیر می‌باشد."
نقل مطالب دیگران به نام خود حتی اگر توسط وبلاگ نویسی باشد که زیر هیجده‌سال است و هنوز به سن قانونی نرسیده نباید اغماص شود، ولی اگر از انسانی بالغ، آن هم از طالقانی‌ها که سرآمد فرهنگ دوستی هستند سر بزند واقعا بعید است و موجب تاسف!
شاید بهتر باشد که رودربایستی را کنار گذاشت. حداقل میتوان به شخص مزبور تذکر داد (حتی به آن وبلاگ نویس نابالغ هم) تا شاید روزی این مطلب در میان ما جا بیافتد. اگر دوستان دیگر هم نظری یا پیشنهادی دارند لطفا در بخش نظرات همین نوشته بیان کنند. ما به نوبه خود از همه پیشنهادات دوستان استقبال می‌کنیم.
من هم فکر می‌کنم باید تذکر داد.
مطالب را میتوان غیر قابل کپی کرد(غیر قابل راست کلید). ولی اگر نوشته باشد طرف میتواند عینا تایپ کند.
آقای قاسمی عزیز،
در آن صورت هم شخص میتواند تمامی صفحه را سیو کرده و بعد تصاویر و یا متن موردنظرش را بردارد. متاسفانه هیچ راه موثری برای جلوگیری از کپی متن یا عکس منتشرشده وجود ندارد.
مجددا به آن وبلاگ سر زدم خوشبختانه نويسنده محترم اسم عزيز و نگار را در كنار نوشته جاي داده اند.
ارسال یک نظر