به طور حتم هر منطقه اي بواسطه مواد غذايي قابل حصول چگونگي كشت و زرع و ... داراي فرهنگ غذايي خاص خود نيز هست مثل ميرزاقاسمي كه شهرت به منطقه شمال كشور دارد يا قليه ماهي كه بيشتر در جنوب كشور طبخ مي شود و غيره.
طالقان بواسطه نزديكي با شمال كشور دراي كمي فرهنگهاي مشابه هستند اما طالقان حتي درخصوص خوراك نيز فرهنگ خود را دارد و حفظ كرده.
يكي از غذاهايي كه گاهي مادرم مي پخت والبته من آن را خيلي دوست نداشتم! طالقاني خورشت بود.
طرز تهيه:
لوبيا را براي بهتر پختن چند ساعتي در آب مي خيسانند. بعد لوبيا و گوشت را باهم مي پزند ادويه كه معمولا كمي فلفل سياه و زردچوبه است نيز به آن اضافه مي شود. وقتي كه تقريبا لوبيا و گوشت رو به پخت كامل است كمي سيب زميني را به شكل نگيني خرد كرده و به غذا اضافه مي كنند. گاهي كمي رب گوجه فرنگي هم براي خوش رنگ تر شدن غذا به آن اضافه مي كنند اما به شكل سنتي فاقد رب است. نمك و كمي آب ليمو ترش هم به عنوان چاشني اضافه مي شود.
اين غذا را با پلو ساده سرو مي كنند.
آن موقع ها خيلي دوست نداشتم اما الان دلم هوس آن را كرده است!!! بخصوص اگر در تي يره*(ti ya re ) و در تنور پخته شود.
* تي يره(ti ya re ) نوعي قابلمه از جنس روي كه گرد است و دستگيره آن مثل دسته سطل است! بعدا عكس آن را حتما مي گذارم.
غذاي بعدي كه راجع به آن برايتان خواهم نوشت آش ترشي خواهد بود منتظر باشيد :)
۸ نظر:
مشايخ جان،
در ادامه مطالب شما مي خواستم اضافه كنم كه فرهنگ غذايي هر منطقه رابطه مستقيم با نوع مواد غذايي موجود در منطقه دارد.
پس با گذشت زمان و پيدا شدن آبليمو و رب گوجه، غذا كمي دستخوش تغيير شد. اما سنتي آن با عدس،لوبيا، كمي قرمه (گوشتي كه با روشي خاص مي پختند و درادامه مطلب چون مورچگان خواهدآمد) تهيه مي شد كه براي طعم و مزه دار كردن آن از سگ آلوك يا آبغوره (به جهت باغ هاي انگور موجود بوده)استفاده مي شد.
يادم رفت داخل پرانتز بنويسم سگ آلوك: همان آلوي خيلي ترش
كاملا حق با شماست آلو را جا انداختم! چه بشود آن دستور غذايي كه من مي دهم!!
دست شما درد نکند خانم مشایخ. من نخورده بودم ولی فکر کنم با گوشت گوسفند خوشمزه بشه و می‌خوام درست کنم. فقط چه جور لوبیایی باید استفاده بشه؟ قرمر یا چیتی یا چشم بلبلی؟
وعدخ آش ترشی دادید و از حالا دهنمون حسابی آب افتاد :))
البته الان نوشته خانم رویا مشایخ رو خوندم و حساب بیشتر دستم اومد. گوشت قرمه و عدس و آبغوره.
معمولا با لوبیا چیتی طبخ می شود و گوشت گوسفند. قدیمها که یخچال نبوده طبیعتا از گوشت قرمه استفاده می کرده اند.
من هم یادم نمیاد خورده باشم اون هم با برنج. ولی چیزی که هست من لوبیا را بدون آبلیمو نمیتوانم بخورم. ولی آش ترش خوردم. ما هم در این فضای مجازی با دستپخت خانم مشایخ شکممان را صابون میزنیم.
من عاشق اين خورشتم و مادرم هنوز اين خورشت رو اينجا در تهران درست مي كنه و ما ميخوريم . واقعا" خوشمزه است.
ارسال یک نظر